WERNER SOOMERS
1992
Prins WERNER I

Ut Sezoehns-uëverzig

November
Nadat al maanden koortsachtig gewerkt was aan een heus Eekheuëre-cassettebandje, kon een groep in november al sfeer proeven op het Winkbülle Sjlagerkonkoer. De groep bestaande uit Eekheuëre-leden en hun aanhang zongen “De Endedans” en ze werden daarbij visueel ondersteund door Hub Kater als jager en Tamara, Linda en Carin als eendjes. Een revue-achtig nummer, dat niet in de prijzen viel, maar wel een onvergetelijke belevenis voor de betrokkenen betekende!
Op de laatste dag van de maand mocht José van Hoof het langverwachte Poeffel Moeffel beeldje in ontvangst nemen.
Het Eekheuëre-cassettebandje had een geweldige band gesmeed tussen alle deelnemers. Daarom werd op vrijdag 3 januari 1992 intern teruggeblikt op de afgelopen maanden en kon men als eerste getuige zijn van het eindresultaat. Op zondag zou het bandje officieel gepresenteerd worden.

Proklamatie
Natuurlijk was het ook de middag waarop een prinselijke wisseling van de wacht zou plaatsvinden. Veel “collega’s” mochten/moesten het mislukte Golf-jaar nog een keer overdoen, maar Prins Frans (Ossenblok) I had ondanks alle spanningen genoten van een mooi seizoen en nam afscheid.

Zijn opvolger sprong dwars door een groot cassettebandje, tikte en passant zijn voorganger op een oog en deed de zaal verbazen. Want niemand had op deze Werner Somers getipt. Altijd in voor een grapje en mensen graag op stang jagend, riep hij al jaren dat hij vóór zijn veertigste prins wilde worden. Maar dat hij het echt een keer zou doen….. Prins Werner I was een voltreffer en mocht meteen de handen uit de mouwen steken bij de presentatie van het cassettebandje.

Kom dog mit
De cassette werd onder een sterrenregen binnengebracht door de Klumpkes Blumkes. Zij droegen een ooievaar, die in zijn bek het bandje koesterde. Vervolgens nam wethouder Jo Evers het eerste exemplaar in ontvangst. Deze Heerlense cultuurbeschermer had een hartverwarmende toespraak in petto. Refererend aan een passage in de Eekheuëre-Gezet sprak hij zorgvuldig gekozen woorden over “valse bescheidenheid” en “eekhoorntjes die niet alleen in hun eigen bos moesten blijven, maar ook de mensen buiten het bos moeten laten meegenieten”. Woorden om even stil van te worden!

Wiel Knipa Live
Het werd tijd voor een aantal live-optredens. De aanwezigen konden genieten van de liedjes die, op één na, allemaal geschreven waren door Rob Dijcks en Jan Kicken. Dat ene liedje kwam van de hand van Heerlens sjlagermonument Wiel Knipa. Speciaal voor De Eekheuëre en geïnspireerd door de lijfspreuk van HKB’er Jos Bemelmans schreef hij “Ut geet dig good!” Overigens is het jammer dat Wiel dit liedje naderhand in aangepaste versie ook gebruikte voor een cd van de Oud Prinsen van de Winkbülle. Pee-Point zanger Lei d’Esch, de Kump en Buutte Bend, de Raad van Elf, de Endekwakere en natuurlijk de Klumpkes Blumkes vertolkten de overige sjlagers.

Jubilaris
Paul Willeme was 1 x 11 jaar lid en stond samen met vrouwtje Yvonne in de receptierij. Eerst veel handjes schudden en op het prinsebal met Trio Kwatsch de beentjes van de vloer. Nadat Ger Gootzen al een jaartje bij de Raad van Elf was, kwam nu tussentijds Jos Collaris de raad verterken.

Zijn eerste avond in Epen zal hij samen met Pierre en Norbert nooit meer vergeten! Tijdens de niet meer weg te denken jeugdrevue werden Rob (Crasborn) II en Kim Arts uitgeroepen tot Jeugdprins en Bloemenmeisje. De Eekheuëre brachten een spontaan bezoek aan oud Raad van Elflid Jan Rosenboom, die inmiddels uitbater van het Koffiehuuske in Benzenrade was. Jan stelde dit zo op prijs dat hij de hele Eekheuëre-familie uitnodigde om spek en ei te komen eten. Er was weer een nieuwe traditie geboren, want Jan verwent De Eekheuëre nog steeds.

Heerlense optocht
De Oud Prinsen wilden op “hun” carnavalszaterdag heel oud uitzien, lieten zich perfect grimeren in Sittard, maakten een rondje door Heerlen-stad en reikten ‘s avonds het tweede Poeffel Moeffel beeldje uit aan Sophie van Bogaert. Sophie was als grote drijvende kracht achter De Eikenjonge en als “peettante” van al haar gasten, een onovertroffen “goudstuk” en verdiende de Poeffel Moeffel als geen ander. D.J. Wim Handels wist de zaal knatsjgek te krijgen. In de Heerlense optocht liep dit keer een combinatie van Ummer Trujje en Eekheuëre-leden. Ger Waajen en Rudolf Jurena hadden de boel op sleeptouw genomen en realiseerden een soort kleurrijke schellenbomen. De hele groep en het reusachtige cassettebandje waren naderhand te bewonderen op de kabel-TV.

Grien noe maar neet
Een heerlijke Dulle Dieënsdig werd afgesloten met een optreden van de Star Sisters, bestaande uit prinse-vrouwtje Annie Somers,Yvonne Willeme en haar baardloze echtgenoot Paul. Natuurlijk zou president Rob Dijcks om middernacht uitgebreid afscheid nemen van Prins Werner. Altijd een emotionele gebeurtenis, behalve dit keer!? “Ich grien neet”, had Werner al een seizoen lang gezegd. Rob schreef daarom het toepasselijke liedje “Grien noe maar neet” en in een schitterende act met Carin Boots werd het seizoen van Werner nog eens onder de loep genomen.
Ondanks een met witte zakdoeken zwaaiende menigte hield Werner zich kranig, althans in het café……